12 september

Vanmorgen waren we al vroeg op om nog voor het echt warm zou worden de hike naar Horseshoebend te doen.

Ondanks (of misschien ook wel dankzij ....) het vroege uur stond de parkeerplaats al aardig vol. Voor vertrek had ik al gelezen dat er werkzaamheden waren het hele jaar ivm het aanleggen van een beter pad en beveiligingshekjes. De hekjes stonden er idd al, maar het pad moest toch echt nog op de ouderwetse manier gelopen worden. (Het nieuwe pad werd om de heuvel heengelegd zagen we) Over een rotsachtig pad met heel veel mulle zand een heuvel stijl op en  daarna dus nog stijler weer af ook. Toen ik boven op de heuvel stond heb ik serieus staan twijfelen of ik het zou gaan doen...... Maar het idee dat ik mezelf  kon  overwinnen weer hielp me over de drempel. Ik nam me voor alle tijd te nemen die nodig was en me niets aan te trekken van het tempo van de massa touristen. Met name Japanners beladen met fototoestellen en parapluutjes liepen er in hordes en hoog tempo heen en beklommen de vele rotsen om en nabij de veiligheidhekjes. Blijkbaar waren niet alleen de Engelstalige waarschuwingsborden voor hen onbegrijpelijk en onleesbaar, maar ook de bordjes met pictogrammen. "Leave no trace" is daarbij ook het motto in alle National parks, natuurgebieden en bezienswaardigheden. Maar ook hier waren mensen blijkbaar oostindisch doof en blind voor dit motto gezien de hoeveelheid zwerfafval naast de trail en alle plastic flessen rondom plaatsen waar je heel even kon zitten. Dus zocht ik mijn weg naar beneden zoveel mogelijk via afgevlakte rotsen en met zo min mogelijk los zand. En het was de moeite waard! Al moest het zwaarste nog komen natuurlijk; de terugweg omhoog. Mooie foto's en n filmpje die onderdeel zijn straks van alle mooie herinneringen natuurlijk.

De rest van de ochtend reden we rond in de regio. We bekeken de dam, reden een senic road en reserveerden plaatsen voor een navajo avond met eten, muziek en dans. De middag is om te relaxen nu, een snel wasje en was inpakken alvast zodat we ook morgen op tijd kunnen vertrekken. Maar straks eerst dus nog een Navajo beleving avond.  Benieuwd!!!