19 september follow the star

19 september follow the stars

 Vandaag gaan we van canyon the Chelley weer naar Grand Canyon, South Rim dit keer. We rijden via de Hopi dorpjes die een afspiegeling zijn van de Orion sterren belt. Een autodag dus en dat is maar goed ook want ik ben gisterenavond in het donker over een betonnen balk gestruikeld. Met als resultaat een gekneusde dikke teen met blauwe nagel en dus kan ik mijn schoenen nu niet aan. Voorlopig is het dus gedaan met de hikes ben ik bang. Maarrrr dat maakt me niet uit want....... het regent.  Echt waar!!! De eerste regen die we hebben deze vakantie onderweg. Na de nachtelijke donderbui bij Zion hebben we alleen maar stralende blauwe luchten gehad met heeeeel af en toe een wolkje. Nu dus een dik pak bewolking met slechts timide buitjes. Zo rijden we dus weer over de ellenlange repen asfalt en schrijf ik vandaag mijn verhaal onderweg. We laten het dorp Chinle achter ons , het dorp waar we vol verbazing zagen hoe runderen en wilde paarden gewoon los door het dorp liepen en overal voorrang hebben. Natuurlijk zien we ook veel kuddes wilde paarden buiten het dorp. De hekken die we zien staan zijn niet om de kuddes in vrijheid te beperken maar om het oversteken van de asfalt linten te ontmoedigen.

Over de lange weg (200 km) die over de 3 Hopi Mesa's gaat ontdek ik in het voorbijgaan rockart, een prachtig zwart paard.  De eerst volgende afslag met een stukje asfalt ligt in een klein dorpje Steamboat en daar draaien we zodat we terug op zoek kunnen naar de rots met rockart voor een paar fotootjes.

Terwijl we door de 3 oude Hopi mesa's rijden proberen we hier en daar nog links of rechts qf te slaan om wat meer van de Mesa's te zien. Maar het is duidelijk datvde v g hier niet bedoeld zijn voor toeristen met huurauto's. Alle Hopi art gallery's liggen dus ook aan de grote doorgaande weg richting Tuba city. Ik vind het niet erg. Het is voor mij voldoende hiertegen kunnen ZIJN en het sterrenwacht te volgen 💖

We zien het landschap om ons heen met regelmaat veranderen.  Van rotsachtig naar vrijwel vlak woestijn land met slechts wat lage begroeiing en pollen van een soort helmgrass tot een maanlandschap achting gekleurde zand?heuvels. Met onze "emmers" frisdrank van onze tacobell lunch vervolgen we onze weg. Na de stilte van de eerste 250 kilometer wordt het na Tuba city beduidend drukker op de weg.  We zijn weer terug in touristische gebied. Er valt weer een buitje en het valt me op hoe sterk de metaal geur en smaak in de lucht hangt hier en versterkt wordt door de regen.

Onze eerste stop voor Grand Canyon is littekens Colorado river overlook. Wowwwww wat een dieptes! Op veel p k aten zie je de bodem on de kloof niet eens, en op andere plaatsen slechts een droge rivierbedding. Op 1 plek wat een poel met bruin water te zien in de diepte. De regen van vandaag was duidelijk niet voldoende om dit riviertje te vullen. 

Nadat we de entree van het park voorbij waren was daar n eten al Watchtower.  Helaas was de bovenverdieping "in contruction. Het uitzicht was zeker bijzonder te noemen met de enorme regenwolken boven de canyons. Net voor ook op de rim de eerste druppels vielen stapte we weer in de auto. In de v 35 kom naar ons hotel midden op Grand Canyon werden we overvallen, donder en bliksem. Best eng vond ik zo hoog op de rim al zaten we dan in een auto veilig op rubber wielen. Nee.... geen weer om te gaan hiken besloten we 😉