9 september

9 september Zion - North Rim

Vandaag verlieten we Zion om naar North Rim te gaan. We hadden daarvoor een mooie route gekozen die eerst deels nog door Zion zou gaan. Zion gisteren was spectaculair mooi, adembenemend. Ik kon me dus gisteren niet voorstellen dat iets NOG mooier kon zijn...... nou...... ik weet nu dat het dus wel kan!

We reden dus vandaag dezelfde weg Zion park in als gisteren met de shuttle. Alleen gingen we bij stop 2 dus rechtdoor richting tunnel Ipv linksaf de canyons in van Zion park. Een smalle weg slingerde langs de rode zandsteen berg omhoog met alleen al op dat stuk zoveel oh's en ah's en open monden van verbazing dat mijn kin al voor de tunnel  bijna op mijn schoenen lag 😉 

Foto's volgen in de albums hier in de blog

Meteen na de tunnel moest een parkeerplaatsen liggen waar we de korte hike naar canyon overlook wilde doen. Helaas was de parkeerplaats vol en moesten we het dus voorbij laten gaan. Ach ja.... wie weet ooit een reden om nog eens terug te gaan in een  combi met Bryce ofzo bv. Al heel snel na de tunnel veranderde de omgeving en natuur drastisch. Checkerbord Mesa was een duidelijke omslag daarin. Gelukkig was hier wel parkeerplaats en konden we ons vergapen aan steeds witter wordende rotsen en een ander soort vegetatie. De weg naar belly of the dragon bleek een dirtroad en helaas moesten we dus ook die over slaan. Maar wetende wat er allemaal al geweest was en dat er nog heeeeel veel aan moois zou komen deerde ons dat niet. De omgeving werd iets vlakker. Het leek wel of de repen asfalt achterloos over de heuvels gedrappeerd waren. Kilometer na kilometer alleen maar lage begroeiing met hier en daar iets wat op bewoning leek. Een oude caravan met oud ijzer in de voortuin en paarden in de begrensde achtertuin. In het typisch Amerikaanse dorpje, bestaande uit vierkante blokken met laagbouw huisjes, veel ervan oud en hier en daar echt onderkomen,  was slechts 1 winkel open.

Na Kanab begon de lange weg naar North Rim. Opnieuw een drastische verandering van omgeving. Op een van de uitkijkposten kregen we nog een laatste blik op de Grand Stairs , WOW Impressive! Toen begon de lange weg tussen bomen,  bossen en velden. En waar we eerder een groep bergschapen bovenop een rots zagen net buiten Zion, hier zagen we een kleine kudde wilde koeien grazen tussen de bomen in de berm van de weg. Toen we stopte voor een foto keek de stier me argwanend aan vanachter de bladeren van een boom. Woordeloos kwam zijn boodschap binnen.... waag het niet aan mijn vrouwen te komen! De achterloos gedrappeerd repen asfalt leken oneindig door de gaan. We namen een afslag voor een senic drive met 2 bijzondere viewpoints. Pont Imperial en Cape Royal. Ook nu slingerde de weg omhoog in vele U en S bochten. Soms zo scherp en het wegdek letterlijk ook schuin gelegd om de bocht zo scherp als mogelijk te maken. Als vanzelf hield ik dan mijn adem even in.... nog veel meer oh's en ah' s volgden, afgewisseld met de WOW'S die uit mijn tenen kwamen. Zion was mooiiiiii,  adembenemend maar Grand Canyon is onvoorstelbaar machtig en groot. Zo groot dat het niet te bevatten is. Laat staan in woorden of plaatjes te vangen. Al probeer ik dat natuurlijk wel en blijf ik pogingen doen te vangen wat ik voel hier. Met regelmaat schiet de bekende brok in mijn keel en beneemt het uitzicht me de adem. Maar ook de enorme hoogte (4km) waarop we ons bevinden is mede oorzaak van de kortademigheid. Na een klein stukje lopen sta ik te hijgen als een oud mens zonder enige conditie. Gisteren stonden we op de bodem van indrukwekkende rode canyons, nu staan we op de rim en zien wat moeder natuur weet te creëren als ze de tijd er voor krijgt. Het besef hoe nietig klein en slechts tijdelijk we zijn wordt hier wel heel erg duidelijk. En terwijl we dat overdenken zitten we op het terras van de lodge in brede houten luie stoelen.  Met een drankje erbij genieten we van de ondergaande zon en het licht en kleurenspel wat zich afspeelde in de canyons. Sommige delen lijken in brand te staan als de ondergaande zon haar laatste stralen de canyon in stuur naar de rode navajo zandsteen kliffen. Adembenemend mooi. 

En ook nu probeer ik wat ik daarbij voel te vangen in plaatjes..... Die plaatjes zullen in ieder geval een mooie herinnering zijn waarmee ik dat bijzondere gevoel later weer terug kan halen. We genieten nog even na en wachten op wat milkyway ons wil tonen vanavond...... benieuwd!!! 

Over milkyway , verdwijnen van het net en creatief zijn in budget vakanties

Dankzij het zelf puzzelen en creatief omgaan met mogelijkheden en onmogelijkheden is het ons gelukt een reis samen te stellen die als pakketreis zeker 8000 totaal gekost zou hebben. Wij hebben hem voor de helft kunnen realiseren. En om nu terplekke niet meteen alsnog een gat te slaan in de bodem van onze portomonee kijken we per dag creatief weer naar wat we willen gaan doen en wat we eten bv. Niet al onze hotels/ motels bieden bv een (gluten en lactose vrij ) ontbijt.  En dus lopen we met regelmaat door kleine en grote supermarkten en Walmarts. Wat aten we vandaag bv???

Vanmorgen maakte ik gepocheerde eieren in de magnetron met maiswrapjes en groentenommeletjes met champignons, courgette, kaas en een restje salsa voor de lunch. Vanavond hadden we een verse kipsalade van een gegrilde kip, sla en tomaatjes. Voor Wilbert nog een lekker stukje brood erbij. Eten in het restaurant hier op north rim zou zekerrrr 50 dollar gekost hebben. Voor datzelfde geld hadden we nu ons eigen eten en een paar  drankjes bij zonsondergang op het terras aldaar.

Na terras en eten besloot Wilbert dat hij graag nog wat wilde relaxen in onze room en ik ging alleen op pad met mijn rode zaklamp om te gaan kijken naar milkyway. Ik had deze week al een voorproefje gehad bij Zion van een met sterren bezaaide hemel dus ik was echt heeeel benieuwd wat ik zou gaan zien!!! Het was donker door nieuwe maan en redelijk stil. Ik liep naar een uitkijkpost aan de rim en had de hemel helemaal voor mezelf!!! En ja hoor! Daar was ie! Milkyway zoals ik het van de plaatjes kende! Wauw! Een poging er fotootjes van te maken liet ik al erg snel weer gaan en heb mezelf verdronken in de sterren zee. Nam een duik in de rivier van Milkyway en liep toen geheel voldaan en opgeladen weer terug naar onze room.