8 september, Zion National park

Dit park doet zijn naam zeker eer aan, heel bijzonder en hemels mooiiiiii. 
Even na 9 vertrokken we met de 2 shuttels richting park. En om 10.00 stonden we aan het einde van de zion canyons dus klaar om te beginnen aan de Riverside walk trail. Een verhard pad langs de rivier wat ons naar de Narrows zou brengen. Een slotcanyon van 18 miles waar je met een permit door de rivier kunt waden op avontuur. Maar dat zouden wij niet gaan doen hoor. Ons avontuur was het pad er naar toe. En ja.... Daar waar mogelijk hebben we de gebaande paden verlaten en ruilden we het enigszins drukke pad in voor het veel minder drukke zandpad wat echt pal naast Virgin river liep. Het zou vandaag 40 graden worden dus was onze rugzak gevuld met flink wat water en een picknick lunch. Maar het was dus nog vroeg en de zon scheen nog niet in de canyon.  Ook stond er een fris windje. Heeerrrrrlijk wandelen dus. Degene die al langer met ons meelezen weten dat lopen en wandelen een uitdaging voor me was en is. Ik gaf niet op en bouwde mijn max van 1 km op naar 8 en verloor er weer 6 naar maximaal 2 dus. Ik had bij vertrek eigenlijk geen idee waar mijn grens nu precies lag en dus vandaag 2 korte hikes. Kort ja, 3,5 km de eerste, maar ja.... Als je dan off road gaat 😂😉 dus liepen we langs reeën en herten en massa's wilde tamme eekhoorns, zag ik vlinders, vogels en zelfs een valk.
Na die eerste hike en ruim 2 uur verder vonden we het mooiste picknick plaatsje OOIT!!! In de schaduw want de zon had inmiddels de canyon overladen met zon en warmte. Na de lunch en pauze besloten we de Emerald Pools trail te doen.  Niet ver maar wel een flinke klim stond er in de beschrijving. En dus zwoegde we in de warme zon met gelukkig veel schaduw van de bomen een kronkelend pad op langs de canyon wand. En werden we beloond met ongelooflijke uitzichten en hemelse blikken die met geen mogelijkheid te vangen zijn op foto. Mijn uforische moment was de regenboog die gevangen werd in een van de waterval stroompjes. De aangegeven afstand bleek enkel Ipv retour dus voelde en hoorde ik op de terugweg idd het stemmetje van mijn benen en voeten. Het tempo werd er op aangepast,  al was dat in combi met stilstaan en zitten om NOG meer foto's te maken. Het hield maar niet op!  Om iedere bocht lag weer een verrassend uitzicht. 
Mijn souveniertje van vandaag komt niet uit een van de vele shop (al werden ze er wel letterlijk verkocht overigens) 
Ik heb uit de rivier een prachtig navajo zandsteentje opgeraapt,  want of ik het daar nu meeneem of dat de rivier dat doet...... zei ik tegen mezelf om het goed te praten 😉
Ondertussen probeerden we de hele dag contact te maken met onze nieuwe reisvrienden. Gek idee dat je samen in een National Park loopt maar SMS,  wifi en telefoon niet kunt gebruiken. Haha... uiteindelijk hebben we elkaar dus deze reis niet meer gezien. Dat  komt dan wel weer in Nederland.  Zijn gehuurde stoere Mustang zou niet misstaan hebben op de parkeerplaats van ons Motel waar een mustangclub een weekendje Zion had blijkbaar. Haha
Oh.... je vraagt je misschien af hoeveel we nu uiteindelijk gelopen hebben??? Ruim 14 kilometer! Morgen een autodag! #grijnzzz